My day in nature
This time we chose to escape from the city to the mountain of Kosmaj. Although it is only 626m above sea level, Kosmaj is one of the Belgrade’s favourite places for relaxing, primarily because of its lush vegetation and countless hectares of forest. If you decide, like I did, to ride a bicycle be sure to ask for advice about the road and schortcuts.Do not forget helmet, gloves an jacket because when you return in hurry it will be very cold on the downhill, especially if it’s windy. I higly recommend this cycling. Mud will be waiting for you on many places and you will be stuck a little bit, but you will. surely remmember it for days. By car you will need about an hour because this place is only about 40km from Belgrade. You can get information about bus lines at the main station in Belgrade. The reason for choosing this place beside the wonderful nature and numerous contents for both the family and adrenaline route lovers, is the large number of cultural and historical monuments that are not well known and insufficiently explored. The village Koraćica is the most beautiful place under the mountain. One of our greatest actors, Bata Živojinović, was born in this village where he spent his last days, enjoying the beauties of nature and the hospitality of local people. We are still working on a tourist offer in this segment, but if you come specifically from China we assure you that we will make a special route for you. If you aren’t already packing your bags and heading for Belrade, maybe this quote of our Nobel prize-winning author Ivo Andrić will make up your mind:
When we spend a beautiful sunny day in nature, alone or in company, we take in horizons, wind, distances, a spell of sun and thoughts brought by the end of the day. At the dusk, enriched and heavy like a bee full of flower juice and pollen, we return to our city, feeling strong and free and above everything that connects us with familiar things, people or occasions, like calm victors, woundless, without bitterness and with perspectives to long-lasting peace ahead of us.
OBIČAN BALKANSKI DAN | JOVANA
Hvala tati što mi je napumpao gume, danu što je bio lep i mesecu što je bio pun. Hvala Ivanu, Maši, Neni i Jani.
Ovoga puta za beg iz grada izabrali smo planinu Kosmaj. Iako je na samo 626m nadmorske visine Kosmaj je jedno od omiljenih izletišta Beogradjana, pre svega zbog svoje bujne vegetacije i nebrojanih hektara šume. Ukoliko se, kao ja, odllucite za bicikl obavezno se javite za savet oko oko puta i prečica i nikako ne zaboravite kacigu, rukavice i jaknu jer pri vracanju u brzini me da bude jako hladno na nizbrdicama, posebno ako je dan vetrovit. Toplo preporučujem točak bicikla. Na više mesta će vas čekati blato gde ćete se fino zaglaviti a to ćete sigurno pamtiti danima!
Autom će vam biti potrebno nepunih sat vremena jer je ova priroda na samo 40km od Beograda. O autobuskim linijama možete se informisati na glavnoj stanici u Beogradu.
Razlog za odabir, pored divne prirode i brojnih sadržaja kqko za porodicu tako i za ljubitelje adrenalinskih ruta je i veliki broj kulturno istorijskih spomenika koji su nedovoljno poznati i nedovoljno istraženi.
Ime planine Kosmaj vodi poreklo od keltske reči cos, što znači šuma i reči maj, koja potiče iz vremena pre nego što su Indoevropljani naselili ova područja, koja znači planina. Međutim stari Rimljani, koji su poznavali ovu planinu, njeno ime su prilagodili svojoj mitologiji, pa su ime Kosmaj tumačili kao casa Maiac, što u prevodu znači stanište boginje Maje. Za vreme Rimljana, Kosmaj je bio značajno rudarsko središte. Odatle su vadili rudu gvožđa, koja se verovatno na ovim prostorima iskopavala još i pre njihove epohe.
Prema legendi, pod Kosmajem se rodio Ivan Kosančić, poznati srpski junak, koji se takođe istakao u ovom čuvenom Boju iz 1389. godine.
Na ovoj planini, u selu Drlupa, 11. februara 1804., u Prvom srpskom ustanku, prvi put se oglasila ustanička puška kada je ranjen zloglasni dahija Aganlija. Karađorđe je sa ustanicima u ovom kraju popalio turske hanove u Sibnici, Drlupi, Rogači i Dučini. U Drugom srpskom ustanku Kosmajci su se istakli u borbi na strani kneza Miloša Obrenovića. Učestvovali su i u Srpsko-turskom ratu 1876-1878. godine, zatim balkanskim ratovima 1912. i 1913. godine.
Na vrhu planine podignut je spomenik 1971. godine. O njegovom izgledu odlučivali su skultptor Vojin Stojić i arhitekta Gradimir Medaković.
Na planini postoji još jedan spomenik koji se nalazi se na vrhu Beli kamen. To je spomen kosturnica podignuta u čast stradalima u Prvom svetskom ratu, na kome su ispisani stihovi čuvenog srpskog pesnika Đure Jakšića.
Na ovoj planini nalaze se i dva manastira, Tresije i Pavlovac, koja su od velikog kulturno – istorijskog značaja.
U severozapadnom delu vrhova Kosmaja, iznad strmo usečenog korita potoka Male Tresije, nalazi se manastir posvećen Saboru Svetih Arhangela, u narodu poznat pod imenom Tresije. Kameni nadgrobnik iz trećeg veka i olovne cevi vodovoda dodatno svedoče o prisustvu starih Rimljana na ovim prostorima. Mišljenja o vremenu gradnje manastira se pomalo razlikuju, ali ipak preovlađuje mišljenje da osnovan 1309. godine u vreme kralja Dragutina.
Manastir je rušen i obnavljan više puta. Prva obnova po dolasku Turaka naređena je 1709. godine kada ga je obnovilo bratstvo Manastira Rakovica. Ponovo je, međutim srušen krajem XVIII veka, te obnovljen 1936. Tada je počela izgradnja konaka ali je Drugi svetski rat prekinuo radove. Novi konak počet je 14. septembra 1991. kada je osveštan kamen temeljac donet sa Svete gore, a položila ga je kneginja Jelisaveta Karađorđević.
Pod pokroviteljstvom manastira održavaju se manifestacije Pod lipama manastira Tresije i Dani Milovana Vidakovića, srpskog književnika koji je svoje detinjstvo proveo u selu Nemenikuća, na Kosmaju, a u toku prvog vikenda meseca septembra održava se takmičenje frulaša Srbije.
Manastir Pavlovac dobio je ime po potoku pokraj koga se nalazi, u selu Koraćica, na Kosmaju. Ktitor mu je destpot Stefan Lazarević, a sagradili su ga krajem XIV veka učenici čuvenog dvorskog arhitekte Rada Borovića, u poznatog kao Rade neimar. Građen je od lomljenog kamena i živog kreča.
Ovaj manastir je čak 280 godina svog postojanja bio samo ruševina. Obnoveljen je u drugoj polovini XVI veka, a poznato je da je srpski patrijarh Arsenije III Čarnojević u njemu služio jednu od poslednjih liturgija pred prelazak sa narodom u Ugarsku 1690. godine. Tadašnji stanovnici manastira, međutim, nisu smogli snage da napuste ovaj Božji dom, te su ih, nažalost, sve do jednog Turci pobili. Njihove mošti se, posebno obeležene, nalaze u temelju crkve.
Manastirski kompleks sastoji se od crkve, manastirskog konaka na južnoj strani i zgrade koja je verovatno bila letnjikovac despota Stefana Lazarevića, severno od crkve. Posvećen je Svetom Nikoli. U blizini manastira Pavlovca je selo Markovac, gde je despot Stefan iznenada umro 1427. godine. Iznad manastira Pavlovca, pored puta nalaze se kameni sarkofag i česma Stefana Lazarevića. Ovaj manastir je aktivna muška monaška zajednica, o kojoj se staraju monasi.
Selo Koraćica je najlepše mesto u podnožju planine. U ovom selu rodjen je jedan od naših najvećih glumaca, Bata Živojinovic gde je i proveo svoje poslednje dane, uživajući u lepotama prirode i gostoljubivosti lokalaca. I dalje se radi na turističkoj ponudi u tom segmentu ali ukoliko specijalno iz Kine dodjete samo zbog toga – budite sigurni da ćemo napraviti rutu specijalno za Vas.
Ukoliko vas ipak ne zanimaju suvoparni podaci jedno je sigurno, citiraću našeg nobelovca, I.Andrića:
Kada provedemo sunčan i lep dan u prorodi, sami ili u društvu, mi primimo u sebe vidike,vetar, daljine, deo sunčeva puta i misli koje donosi smiraj dana. Predveče se vratimo u svoj grad, obogaćeni, teški kao pčela natovarena cvetnim sokom i peludom, osećamo se jaki i slobodni, iznad svega što nas vezuje sa poznatim stvarima, ljudima i pojavama, kao mirni pobednici, bez rana, bez gorčine u sebi a sa izgledima na dug i trajan mir pred sobom.
Serbian Adventures | Jovana 